Չափավորականները հաղթեցին, բայց իշխանությունը մնաց Համենեիի ձեռքում

Նախագահ Հասան Ռոհանիին մերձ ուժերը առավել մեծ թվով քվեներ ստացան Մեջլիսում, բայց իսլամականները և «Իսլամական հեղափոխության պահնորդները» կարող են արգելափակել ցանկացած նախաձեռնություն՝ գրում է Կլաուդիո Գալոն La Stampa-ում: Չափավորականների հաղթանակն ընտրություններում առավել ակնհայտ է Փորձագետների խորհրդում՝ 88 աստվածաբանների, ում Սահմանադրությունը հանձնարարում է վերահսկել Գերագույն հոգևոր առաջնորդի գործունեությունը, բայց իրականում ստիպված են սահմանափակվել նրա իրավահաջորդի ընտրությամբ: Սովորական ժամանակներում այդ կառույցը բացահայտորեն ոչ մեկին պետք չէ, դա է վկայում նախորդ ընտրություններում չափազանց ցածր ակտիվությունը, բայց հիմա Համենեին 76 տարեկան է, նա որոշ հիվանդություններ ունի և նոր հոգևոր առաջնորդի ընտրությունը նշանակում է ապագայի բանալիները ստանալ:
Ակբար Հաշեմի Ռաֆսանջանին իր դաշնակիցների հետ 50 խորհրդական կարող է ունենալ: Երեք այաթոլաները՝ պահպանողականների ամենատիրության երեք խորհրդանիշները, Փորձագետների խորհուրդ չեն մտել: Պաշտոնական տվյալներով՝ խորհրդարանական ընտրություններում հաղթել են չափավորականները, բայց իրավիճակը ավելի բարդ է: Բարենորոգիչները ստացել են 83 քվե, պահպանողականները՝ 78, անկախ թեկնածուները՝ 60, կրոնական փոքրամասնությունները՝ 5: 64 տեղ մնում է թափուր, նրանց տերերը կպարզվեն ընտրությունների երկրորդ փուլով: Իրանի խորհրդարանում ուժերի վերջնական հարաբերակցությունը կպարզվի մեկ-երկու ամսից: Կարելի է խոսել Ռոհանիի քաղաքականության բացահայտ հաղթանակի մասին, բայց Իրանի խորհրդարանը Վեստմինստերը չէ, ոչ էլ Մոնտեչիտորիոն՝ նրա իրավասությունները բավականաչափ սահմանափակ են: Իսլամական Հանրապետությունը մնում է Գերագույն հոգևոր առաջնորդի և Իսլամական Հանրապետության պահնորդների խորհրդի՝ առաջատար տնտեսական ուժի ձեռքում:
Համենեիին մերձ Kayhan թերթի գլխավոր խմբագիր Հուսեյն Շարիաթմադարին մեղադրում է բարենորոգիչներին «հաղթանակի պատրանք» ստեղծելու մեջ: Նա պարզաբանում է «Մեր քաղաքական համակարգը մեծ իշխանություն է տալիս իսլամական իսթեբլիշմենտին՝ նրանց թվում «Իսլամական հեղափոխության պահնորդների խորհուրդը» կարող է վետո դնել խորհրդարանի ընդունած բոլոր օրենքների վրա»: Պարզ է, չէ՞, ամեն ինչ:
Կլաուդիո ԳԱԼՈ, La Stampa

Հ.Գ. Հետաքրքիր մեխանիզմ է, չէ՞, իշխանություն լինելով՝ իշխանություն չունենալու:
Ընտրությունից ընտրություն քաղաքական պայքարն Իրանում ավելի բաց ու անթաքույց է դառնում՝ իհարկե՝ Իրանն իսլամական պետություն է և ձևով միակ կրոնապետությունն աշխարհում, բայց կյանքն առաջ է գնում և չի բացառվում, որ դարակեսին կամ ավել շուտ «հաղթանակի պատրանքն» արդեն անցյալի ձեռքբերում կլինի:
Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ